بتائین مخفف گلایسین بتائین است. این ماده برای اولین بار در اروپا کشف شد، یک ماده طبیعی که از ضایعات عسل تولید شده توسط فرآیند چغندرقند جدا می شود. نام شیمیایی آن تری متیل آمین هیدانتوئین یا تری متیل گلیسین است. بتائین از زمان کشف به طور گسترده در زمینه های داروسازی، مواد غذایی، افزودنی ها، معرف های شیمیایی و غیره استفاده می شود.

بتائین یک ماده بافر فشار اسمزی مهم در ارگانیسم است که می تواند از سلول ها، پروتئین ها و آنزیم ها در برابر استرس محیطی محافظت کند. بتائین یک اهداکننده مهم متیل است، یک مولکول بتائین می تواند 3 گروه متیل را فراهم کند و در مسیر چرخه متیونین شرکت کند. مسیر ترانس متیلاز بتائین-هموسیستئین یک مسیر بیوشیمیایی مهم در بدن برای دستیابی به کاهش هموتایپ است.

تغذیه مادر نقش مهمی در رشد و تکامل مادر و جنین ایفا می‌کند، به‌ویژه تامین گروه‌های متیل از زمان لقاح تا تولد جنین بسیار مهم است. تحقیقات آناس روی آزمایش‌های حیوانی نشان داد که پس از لقاح، تقاضا برای بتائین در موش‌ها افزایش می‌یابد و تجمع بتائین در بدن تا مرحله جنینی باقی می‌ماند.

غلظت بالای هموسیستئین ممکن است مربوط به پره اکلامپسی، زایمان زودرس جنین، وزن کم هنگام تولد و محدودیت رشد جنین باشد. زمانی که هموسیستئین فعال برای کاهش فولات به دوره گلوگاه رسید، بتائین می‌تواند مکمل شود تا گروه‌های متیل را برای چرخه متیونین فراهم کند، که می‌تواند به سرعت باعث کاهش cysteine ​​شود. مصرف غذاهای غنی از بتائین و متیونین توسط مادر می تواند خطر نقص لوله عصبی جنین را کاهش دهد. بنابراین، مصرف بتائین در طول دوران بارداری نقش مهمی در سلامت مادر و جنین دارد.