1. تنظیم سنتز چربی
سنتز اسیدهای چرب عمدتاً از استیل کوآنزیم A (CoA) و کوآنزیم احیا شده II (NADPH) به عنوان سوبسترا استفاده می کند. چرخه سیتریک اسید-پیرووات استیل CoA را برای سنتز اسیدهای چرب فراهم می کند و استیل کوآ کربوکسیلاز (ACC) تشکیل مالونیل CoA را کاتالیز می کند. هوانگ و همکاران (2008) دریافتند که بتائین می تواند فعالیت استیل کوآ کربوکسیلاز (ACC)، اسید چرب سنتاز (FAS) و آنزیم مالیک (ME) را در بافت چربی زیر جلدی خوک های چاق کننده کاهش دهد.

کاهش فعالیت ACC منجر به سنتز ضعیف مالونیل CoA می شود. محتوای مالونیل CoA می تواند کارایی انتقال اسیدهای چرب به میتوکندری را تنظیم کند. FAS و ME آنزیم های کلیدی برای سنتز NADPH هستند. کاهش فعالیت هر دو باعث مهار سنتز NADPH می شود. کاهش سنتز چربی. زینگ و همکاران (2009، 2010) دریافتند که بتائین می تواند بیان mRNA لیپوپروتئین لیپاز (LPL) را در هر دو مطالعه در جوجه های گوشتی و لایه ای کاهش دهد. LPL یک آنزیم کلیدی است که رسوب بافت چربی را در جوجه های گوشتی تنظیم می کند. کاهش فعالیت LPL منجر به تضعیف رسوب چربی می شود.

2. تنظیم لیپولیز
متابولیسم بتائین می تواند لیزین تولید کند که ستون فقرات سنتز کارنیتین را فراهم می کند و در عین حال گروه های متیل فعال را به عنوان مواد خام مصنوعی فراهم می کند که توانایی افزایش سنتز کارنیتین را دارد. شکل فعال کارنیتین، کارنیتین نامحلول در اسید چرب با زنجیره بلند، کارنیتین نامحلول در اسید است. افزایش محتوای متیل در حیوانات می تواند باعث تبدیل کارنیتین به کارنیتین نامحلول در اسید شود. اسیدهای چرب با زنجیره بلند را می توان با ترکیب با کارنیتین به آسیل کارنیتین چرب برای اکسیداسیون بتا به داخل میتوکندری منتقل کرد. سنتز کارنیتین آزاد در کبد افزایش می یابد، که حمل اسیدهای چرب را افزایش می دهد، در نتیجه اکسیداسیون اسیدهای چرب را تقویت می کند، و در نتیجه بازخورد باعث افزایش فعالیت آنزیم های لیپولیتیک در مراحل مختلف خوک و تسریع لیپولیز می شود.

تری گلیسرول توسط لیپاز حساس به هورمون (HSL) کاتالیز می شود تا به گلیسرول و اسیدهای چرب تجزیه شود. افزودن بتائین باعث افزایش فعالیت HSL در بافت چربی خوک های در حال رشد و افزایش محتوای اسیدهای چرب آزاد در سرم و در نتیجه کاهش ضخامت چربی پشتی و بهبود کیفیت لاشه شد. وانگ ییژن و همکاران (2001) و فنگ جی و همکاران. (2001) دریافتند که افزودن بتائین باعث افزایش محتوای کارنیتین در کبد و عضله longissimus و نسبت کارنیتین به آسیل کارنیتین چرب، کاهش چربی لاشه و بهبود کیفیت لاشه شد.

3. تنظیم حمل و نقل چربی
کولین می تواند فسفاتیدیل کولین (PC) را با مشارکت دی اسیل گلیسرول سنتز کند. دومی جزء ضروری لیپوپروتئین هایی مانند VLDL است. در فرآیند حمل و نقل، کولین و سایر پروتئین های ناقل کافی نیستند و چربی به صورت قطرات به صورت موضعی ذخیره می شود. در بافت ها و اندام ها. بتائین به عنوان یک اهداکننده متیل کارآمد می تواند مصرف کولین را در حیوانات صرفه جویی کند. سرین تولید شده پس از دمتیلاسیون بتائین، ستون فقرات سنتز کولین را فراهم می کند و همچنین با افزایش محتوای متیل دهنده های فعال، متیل را برای سنتز کولین فراهم می کند. پایه.

کائو هوآبین و همکاران (2010) نشان داد که افزودن بتائین به جیره‌های پرانرژی کم پروتئین برای مرغ‌های تخم‌گذار می‌تواند بیان ژن ApoA1 و ApoB100 در کبد را افزایش دهد، صادرات لیپیدها را در کبد افزایش دهد و در نتیجه در پیشگیری از چربی نقش داشته باشد. کبد.

چهارم، تنظیم غیر مستقیم متابولیسم چربی از طریق غدد درون ریز
هورمون های غدد درون ریز شناخته شده ای که می توانند متابولیسم چربی را تنظیم کنند عمدتاً عبارتند از: هورمون رشد (GH)، تیروکسین و انسولین و غیره. افزودن بتائین به رژیم غذایی خوک های در حال رشد می تواند سطوح پلاسمایی GH و فاکتور رشد شبه انسولین I (IGF-I) را افزایش دهد. ). ).