فرمول مولکولی بتائین (تری متیل آمینوگلیسین) (CH3)3NCH2COO- است که غیر رطوبت سنجی، غیر سمی، پایدار در خواص فیزیکی و شیمیایی، مقاوم در برابر دماهای بالا (200 درجه سانتی گراد) است. بتائین می تواند در چرخه متیل در حیوانات شرکت کند و می تواند به عنوان یک افزودنی تغذیه ای برای جایگزینی جزئی متیونین استفاده شود و هزینه تولید خوراک را کاهش دهد. بتائین اثر درمانی خاصی بر بیماری های قلبی عروقی، عصبی، کبدی و هموسیستئینوری انسان دارد و می تواند به عنوان یک داروی جایگزین استفاده شود.

افراد از جمله کودکان حاوی بتائین بسیار کمی در ادرار خود هستند و افزودن بتائین مصرفی بر دفع آنها تأثیری نخواهد داشت. با این حال، در برخی از بیماران، محتوای ادرار بتائین بسیار بالا است. به عنوان مثال، حدود 1/3 بیماران دیابتی و سایر بیماران مبتلا به اختلالات ترشح، دفع بتائین غیرطبیعی دارند و شیوع بیماری عروق شریانی در این افراد به طور کلی بالا است.

هموسیستئین یک عامل خطر برای بیماری عروق شریانی است. از دست دادن بتائین منجر به افزایش هموسیستئین می شود. اگرچه اسید فولیک و سایر ویتامین ها می توانند هموسیستئین را کاهش دهند، اما نمی توانند بروز بیماری عروق شریانی را کاهش دهند. ذخیره سازی بتائین در بافت، ظرفیت سلولی را تنظیم می کند و گروه های متیل را برای چرخه هموسیستئین و سایر اثرات متیلاسیون بیولوژیکی ضروری تامین می کند. به خصوص هنگامی که اسید فولیک محدود است، مکمل بتائین یک درمان مفید است.

مطالعات همچنین نشان داده اند که بتائین سطح هموسیستئین را کاهش می دهد در حالی که در واقع خطر ابتلا به پوکی استخوان را کاهش می دهد. چربی اشباع شده و کلسترول بالاتر در رژیم غذایی با مرگ ناشی از بیماری عروق کرونر قلب مرتبط است. وقتی قند چغندر به شراب اضافه می شود تا محتوای الکل آن افزایش یابد، بتائین اغلب به شراب اضافه می شود. مشخص شده است که مقدار مشخصی بتائین در شراب تجاری فرانسوی یافت می شود که می تواند بیماری ایسکمیک عروق کرونر قلب را مهار کند، محتوای متیونین را کاهش دهد و سپس تجزیه چربی را تسهیل کرده و از بروز بیماری عروق کرونر قلب جلوگیری کند.3