بتائین مونوهیدرات به عنوان جزئی از غذاهای انرژی زا و مکمل های غذایی استفاده می شود که تلاش شدید عضلانی را فراهم می کند. همچنین به عنوان اهدا کننده گروه متیل در متیلاسیون مجدد هموسیستئین به متیونین در بیماران مبتلا به هموسیستینوری استفاده می شود.

pKa تخمینی 2.38 نشان می دهد که بتائین به عنوان یک نمک درونی در محیط وجود خواهد داشت و انتظار نمی رود که از سطوح خاک تبخیر شود (SRC). این ترکیب به راحتی تحت شرایط هوازی (SRC) معدنی می شود. آزمایشات پایداری بر روی NF نشان داد که تا 40 ماه در بسته بندی اصلی خود و محافظت شده در برابر رطوبت پایدار می ماند.

حلالیت در آب

بتائین یک ترکیب آمونیوم چهارتایی زوتریونی است که در طیف گسترده ای از ارگانیسم ها، میکروارگانیسم ها و گیاهان (به ویژه صدف، آرد و سبزیجات) وجود دارد. این ماده به عنوان یک اسمولیت عمل می کند و عملکرد چندین اندام پستانداران مانند کبد، قلب و کلیه را افزایش می دهد. همچنین برای درمان هموسیستینوری، یک اختلال ژنتیکی مرتبط با نقص در مسیرهای متیلاسیون استفاده می شود.

در محلول آبی، بتائین مونوهیدرات حلالیت خوبی در آب نشان می دهد و به راحتی در سلول های بیولوژیکی جذب می شود. علاوه بر این، به عنوان یک کوفاکتور در بسیاری از واکنش های آنزیمی عمل می کند. در میان عملکردهای دیگر، وابستگی ترکیب جفت باز انتقال حرارتی DNA را کاهش می دهد و یک دناتوره کننده قوی بازهای G و C خاص در حالت DNA تک رشته ای است.

این محصول از طریق استنشاق، تماس با پوست و بلع مضر است. می تواند باعث تحریک پوست و چشم آلرژیک شود. در صورت تماس با پوست، با صابون و آب فراوان بشویید. در صورت بلعیده شدن، فورا به پزشک مراجعه کنید. کنترل‌های مهندسی، مانند محفظه‌های فرآیند و تهویه محلی اگزوز باید برای نگه داشتن سطوح معلق در هوا زیر حد مجاز قرار گرفتن در معرض توصیه‌شده استفاده شوند.

فراهمی زیستی

بتائین پس از مصرف خوراکی به راحتی در بدن انسان جذب می شود و از طریق کلیه ها دفع می شود. هیچ اطلاعات سم شناسی در مورد مصرف طولانی مدت بتائین در دسترس نیست، اما دوزهای خوراکی کوتاه مدت بتائین باعث علائم بالینی سمیت نمی شود.

بتائین دارای خواص کولین مانند است و در بسیاری از غذاها از جمله گوشت، لبنیات، ماهی، تخم مرغ، آجیل و حبوبات وجود دارد. FDA بتائین را برای استفاده به عنوان یک درمان بدون نسخه برای یک اختلال ژنتیکی به نام هموسیستینوری با نام تجاری Cystadane و به عنوان یک ماده در برخی از داروهای تجویزی مانند Amversio تایید کرده است.

بتائین یک گروه متیل را از طریق بتائین هموسیستئین متیل ترانسفراز (BHMT) به هموسیستئین منتقل می کند و آن را دوباره به متیونین و دی متیل گلیسین (DMG) تبدیل می کند. در بیماران مبتلا به کمبود سیستاتیونین بتا سنتاز یا با کمبود آنزیم های 5،10-متیلن تتراهیدروفولات ردوکتاز یا cbl، سطح هموسیستئین افزایش یافته پلاسما را کاهش می دهد. همچنین غلظت متیونین پلاسما را در بیماران مبتلا به کمبود CBS و محدودیت های غذایی کاهش می دهد. علاوه بر این، بتائین باعث افزایش s-adenosyl methionine پلاسما و بهبود ناهنجاری های متابولیک در مایع مغزی نخاعی در این بیماران می شود.

آب اضافی

بتائین مقدار قابل توجهی آب اضافی تولید نمی کند. علاوه بر این، انتظار نمی رود که از خاک یا سطوح مرطوب آب تبخیر شود زیرا ترکیبات یونی تبخیر نمی شوند.

نشان داده شده است که بتائین سنتز لیپید را در کبد و روده انسان تقویت می کند. این می تواند به افراد مبتلا به بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) کمک کند. در مطالعات، از بتائین برای کاهش سطوح بالاتر هموسیستئین در خون نیز استفاده شده است. سطوح بالای هموسیستئین با بیماری قلبی و سکته مرتبط است.

بتائین یک ماده غذایی طبیعی برای بسیاری از گونه های ماهی است. شناخته شده است که رشد و بقای ماهی را در محیط های مختلف افزایش می دهد. همچنین به عنوان یک بازیگر کلیدی در اهدای متیل و تنظیم اسمزی در طول انتقال ماهی آزاد و قزل آلا از آب شیرین به آب دریا شناخته می شود. این ماده در ترکیب با سایر مواد غذایی جذاب برای بهبود کارایی طعمه های تجاری استفاده شده است.

ترکیب شیمیایی

بتائین یک زویتریون آمونیوم چهارتایی است، یک اسمولیت آلی طبیعی که در حیوانات، گیاهان و میکروارگانیسم ها یافت می شود. این محلول در متانول، اتانول و به ندرت در اتر محلول است.

این جزء طبیعی بسیاری از غذاها مانند گوجه فرنگی و چغندر است. همچنین توسط بدن ساخته می شود و برای سنتز اسیدهای چرب و کمک به ساخت کارنیتین، یک ترکیب مهم در تولید انرژی، استفاده می شود. همچنین یک درمان رژیمی موثر برای بیماری ارثی هموسیستینوری است که باعث سطوح بالای هموسیستئین پلاسما می شود. در ترکیب با اسید فولیک و ویتامین B6، بتائین سطح هموسیستئین بالا را کاهش می دهد.3