بتائین مخفف گلیسین بتائین است که اولین بار در اروپا کشف شد. این یک ماده طبیعی است که از ضایعات عسل تولید شده توسط فرآیند چغندرقند جدا شده است. نام شیمیایی آن تری متیل آمین اتیل لاکتون یا تری متیل گلیسین است. 1 یک بافر اسمزی مهم در موجودات است که می تواند سلول ها، پروتئین ها و آنزیم ها را از استرس محیطی محافظت کند. به عنوان یک اهداکننده مهم متیل، یک مولکول بتائین می تواند سه گروه متیل را برای مشارکت در مسیر چرخه متیونین فراهم کند، که در میان آنها مسیر بتائین-هموسیستئین متیلاز یک مسیر بیوشیمیایی مهم در داخل بدن است.

یکی از مسیرها، تبدیل بتائین هموسیستئین متیل ترانسفراز (BHMT) را در سلول های کبد و کلیه کاتالیز می کند. مسیر دیگری که در تمام سلول های سوماتیک رخ می دهد، تبدیل اسید تتراهیدروفولیک (THF) به اسید 5-متیل تتراهیدروفولیک (Medvita) به عنوان شکل فعال اسید فولیک تحت تأثیر متیلن تتراهیدروفولیک اسید ردوکتاز (MTHFR) است. 5-متیل تتراهیدروفولیک اسید (ویتای پزشکی) گروه متیل را به ویتامین B12 منتقل می کند که به نوبه خود گروه متیل را به هموسیستئین تحت تأثیر متیونین سنتاز (MS) برای تولید متیونین منتقل می کند.

تغذیه مادر نقش مهمی در رشد و نمو مادر و جنین دارد، به ویژه تامین گروه های متیل از زمان لقاح تا کل مرحله زایمان بسیار مهم است. مطالعات تجربی روی حیوانات انجام شده توسط انس و همکاران. نشان داد که تقاضا برای بتائین در موش پس از لقاح افزایش یافته است و تجمع بتائین در موش تا مرحله تشکیل جنین حفظ شد. در انسان، غلظت بتائین و دی متیل گلیسین پلاسما مادر تا هفته 20 بارداری کاهش می یابد و پس از آن ثابت می ماند. در همان زمان، غلظت هموسیستئین پلاسما در دوران بارداری کاهش یافت و در سه ماهه دوم به کمترین حد خود رسید. هموسیستئین مادر یک شاخص مهم برای سلامت بارداری است، اما غلظت بتائین پلاسما مادر قبل از هفته 20 یک پیش بینی کننده هموسیستئین است. مطالعه کنترل شده توسط شاو و همکاران. دریافتند که مصرف غذاهای غنی از بتائین و متیونین توسط مادر، خطر ناهنجاری های لوله عصبی جنین را کاهش می دهد. بنابراین مصرف بتائین در طول دوران بارداری نقش مهمی در سلامت مادر و جنین دارد.